ساختار موتور خطی چیست؟

الکترومغناطیس متحرک با تحریک الکتریکی سه فاز ac (به عنوان استاتور) در دو طرف صفحه آلومینیومی (اما نه در تماس) در دو ردیف نصب می شود.خط نیروی مغناطیسی عمود بر صفحه آلومینیومی است و صفحه آلومینیومی با القاء جریان تولید می کند، بنابراین نیروی محرکه تولید می کند. در نتیجه استاتور موتور القایی خطی در قطار، یک ریل راهنما کوتاه است، بنابراینموتور خطیهمچنین "موتورهای خطی استاتور کوتاه" (Short – Stator Motor) نامیده می شود.

اصل موتور خطی این است که یک آهنربای ابررسانا به قطار (به عنوان روتور) وصل می شود و یک سیم پیچ آرمیچر سه فاز (به عنوان استاتور) روی مسیر نصب می شود تا وسیله نقلیه را به حرکت درآورد زمانی که سیم پیچ در مسیر سه مورد را تامین می کند. جریان متناوب فاز با تعداد سیکل متغیر.

با توجه به سرعت سیستم حرکت خودرو مطابق با سرعت سنکرون با فرکانس جریان متناوب سه فاز متناسب با تعداد متحرک است که اصطلاحاً موتور سنکرون خطی نامیده می شود و در نتیجه استاتور موتور سنکرون خطی در مدار، با مدار طولانی است، بنابراین موتور سنکرون خطی به عنوان "موتور خطی استاتور بلند" (Long – Stator Motor) نیز شناخته می شود.

موتور ارتعاشی خطی جهت Z

سنتی به دلیل استفاده از ریل اختصاصی، سیستم حمل و نقل ریلی و استفاده از چرخ فولادی به عنوان پشتیبان و راهنمایی، بنابراین با افزایش سرعت، مقاومت رانندگی افزایش می یابد، در حالی که کشش، قطار زمانی که مقاومت بیشتر از کشش باشد، قادر به شتاب گیری نیست. ، بنابراین قادر به شکستن سیستم حمل و نقل زمینی از نظر تئوری حداکثر سرعت 375 کیلومتر در ساعت بوده است.

اگرچه TGV فرانسه رکورد جهانی 515.3 کیلومتر در ساعت را برای سیستم حمل و نقل ریلی سنتی به ثبت رسانده است، مواد چرخ-راه آهن می تواند باعث گرم شدن بیش از حد و خستگی شود، بنابراین قطارهای پرسرعت فعلی در آلمان، فرانسه، اسپانیا، ژاپن و سایر کشورها در عملیات تجاری از 300 کیلومتر در ساعت تجاوز نکنید.

بنابراین، برای افزایش بیشتر سرعت وسایل نقلیه، باید از روش سنتی رانندگی بر روی چرخ ها صرف نظر کرد و "جنبش مغناطیسی" را اتخاذ کرد، که به قطار اجازه می دهد تا از مسیر خارج شود تا اصطکاک را کاهش دهد و سرعت وسیله نقلیه را تا حد زیادی افزایش دهد. علاوه بر عدم ایجاد صدا یا آلودگی هوا، عمل شناور بودن دور از گذرگاه می تواند بهره وری انرژی را بهبود بخشد.

استفاده از موتور خطی می تواند سیستم حمل و نقل مگلو را نیز سرعت بخشد، بنابراین استفاده از سیستم حمل و نقل موتور خطی به وجود آمد.

این سیستم شناور مغناطیسی از یک نیروی مغناطیسی استفاده می کند که قطار را از یک خط دور می کند یا دفع می کند.آهنرباها از یک آهنربای دائمی یا یک آهنربای فوق رسانا (SCM) می آیند.

به اصطلاح آهنربای رسانایی ثابت یک آهنربای الکتریکی عمومی است، یعنی تنها زمانی که جریان روشن می شود، مغناطیس با قطع جریان از بین می رود.با توجه به دشواری جمع آوری الکتریسیته زمانی که قطار با سرعت بسیار بالا است، آهنربای آهنربای رسانایی ثابت را فقط می توان به اصل دافعه مغناطیسی اعمال کرد و سرعت قطار ماگلو نسبتاً آهسته (حدود 300 کیلومتر در ساعت) است. برای قطارهای مگلو با سرعت تا سرعت 500 کیلومتر در ساعت (با استفاده از اصل جاذبه مغناطیسی)، آهنرباهای ابررسانا باید به طور دائم مغناطیسی باشند (بنابراین قطار نیازی به جمع آوری برق ندارد).

سیستم شناور مغناطیسی را می توان به سیستم تعلیق الکترودینامیکی (EDS) و تعلیق الکترومغناطیسی (EMS) تقسیم کرد که دلیل آن این است که نیروی مغناطیسی یکدیگر را جذب یا دفع می کند.

سیستم تعلیق الکتریکی (EDS) استفاده از همان اصل است، به عنوان حرکت قطار توسط نیروی خارجی، دستگاه در حرکت قطار اغلب رسانایی میدان مغناطیسی مغناطیسی، و جریان القایی در سیم پیچ در مسیر، میدان مغناطیسی تجدید پذیر فعلی، زیرا این دو میدان مغناطیسی در یک راستا، بنابراین تولید بین قطار و مسیر موتکس، موتکس‌های قطار نیروی بالابرنده و شناور شدن. ، بنابراین قطار از ثبات قابل توجهی برخوردار است.

علاوه بر این، قبل از اینکه میدان مغناطیسی آن بتواند جریان القایی و میدان مغناطیسی ایجاد کند و وسیله نقلیه معلق شود، قطار باید از راه های دیگری راه اندازی شود.وقتی سرعت به بیش از 40 کیلومتر در ساعت می‌رسد، قطار شروع به معلق شدن می‌کند (یعنی «برخاست») و چرخ‌ها به‌طور خودکار جمع می‌شوند. منطقی است که وقتی سرعت کاهش می‌یابد و دیگر معلق نیست، چرخ‌ها به‌طور خودکار سقوط می‌کنند تا سر بخورند. ، "زمین").

موتور خطی سنکرون (LSM) تنها می تواند به عنوان یک پیشرانه با سرعت نسبتاً آهسته (حدود 300 کیلومتر در ساعت) استفاده شود.شکل 1 ترکیبی از سیستم تعلیق الکتریکی (EDS) و موتور خطی سنکرون (LSM) را نشان می دهد.